9 Eylül 2008 Salı

karıncalar


çikolata tuzagımla 50 karınca attım camdan bugün
sonra aglamadım
ama üzüldüm
bisküvi ezdim kalanlar için
yuvalarının önüne
karınları doysun diye
vicdanım rahat olsun diye
bekledim tüm gece
hiçbiri gelmedi bisküvileri yemeye
yanaştım yuvanın önüne
hepsi ölmüştü açlıktan
hiçbiri çıkmamıştı korkusuna yuvadan
ikinci bir çikolata tuzağı sanılmıştı
paylaştıgım bisküvilerim karıncalar tarafından

Hiç yorum yok: